De watercyclus



Zouten verdampen niet. Dus regenwater, ook als dat van de (zoute) oceanen komt, neemt geen zout mee; het is "zoet" water en daarom geschikt als drinkwater voor mens, dier en plant.
Maar bij het terugstromen van regenwater, via rivieren, naar de zeeën, neemt dat water toch weer van het land kleine hoeveelheden van diverse zouten mee en op die manier verzamelt de zee opnieuw en steeds meer zout.
Veel regenwater komt helemaal niet in de rivieren terecht, maar blijft als grondwater in de bodem achter. Daar halen mensen het meeste drinkwater vandaan.
Tot zover is dit normaal en gaat het zo al honderdduizenden, miljoenen jaren.
Het wordt verontrustend als de rivieren niet alleen normale, natuurlijke zouten meespoelen naar zee, maar ook verontreinigende zouten, vervuilers, meestal veroorzaakt door de kunstmest. Nitraten, ammoniumzouten e.d. zijn zeer goed oplosbaar in water en moeilijk weg te filteren. Als dat in de riveren terecht komt, spoelt het mee naar de oceanen. Maar nog erger wordt het als het in het grondwater komt, want dan verontreinigt het de menselijke drinkwaterbron.
En er zijn, naast kunstmest, veel meer bronnen van vervuiling van het water: industriëel afval, verkeerde stoffen die via de lucht in het water komen, zoals zwaveldioxide, e.d.
Om dat allemaal schoon te maken gebruiken we vele methoden, waaronder neerslagvorming, filtratie, behandeling met chloor, e.d.