oxaalzuur

De C - C binding in het midden van een oxaalzuurmolecuul staat onder grote spanning (door de afstotende werking van de positieve ladingen).
Dat verzwakt die C - C binding. Het gevolg is dat oxaalzuur (in tegenstelling tot gewone carbonzuren) vrij gemakkelijk kapot gaat = gemakkelijk te oxideren is.
Normaal is een C-C binding moeilijk stuk te krijgen.



(Oxaalzuur is niet alleen een zuur, maar ook een geschikte reductor)