equivalentiepunt
eindpunt titratie


De concentratie van de titreervloeistof (meestal in de buret) moet nauwkeurig bekend zijn.
De concentratie van de andere stoffen kan daaruit dan berekend worden.

Op het moment dat equivalente hoeveelheden stoffen zijn samengevoegd moet je de reactie stoppen, dus ophouden met toevoegen uit de buret.

Meestal stopt men de reactie iets te laat; met de laatste druppel titreervloeistof wordt iets teveel toegevoegd.
Het praktische eindpunt van de titratie valt dan dus niet voor 100% samen met het theorethische equivalentiepunt. Je voegt dus automatisch iets te veel toe.
Voor een betrouwbare bepaling mag de fout niet groter zijn dan 0,5%. In de praktijk betekent dit dat je hoogstens één druppel teveel mag toevoegen op 200 druppels.

Om het omslagpunt te kunnen waarnemen, is meestal een indicator nodig
Bij een zuurbasetitratie: een zuurbase-indicator
Bij een redoxtitratie: een redox-indicator