De galvanische cel uit onderstaande tekening ken je al.
De bedoeling van zo'n elektrochemisch element is het opwekken van elektrische energie met behulp van sterke chemische stoffen (oxidatoren en reductoren).
Altijd passen we twee redoxkoppels toe (meestal te vinden in de redoxtabel).
Je kunt de halfpotentiaal van een redoxkoppel meten en de waarden daarvan vind je in de meeste tabellen en die baseren zich dan op standaardomstandigheden: 25oC en 1 atm. gasdruk of een concentratie van 1M.
Hoe sterker een oxidator of reductor, des te hoger de geleverde halfpotentiaal.
Als je zo twee koppels samenvoegt tot een volledige cel, dan heb je tussen de twee redoxkoppels een potentiaalverschil. Bij een gewoon batterijtje is dat bijv. 1,5V.
Voorbeeld:
We hebben hier twee halfreacties van twee redoxkoppels:
Red: Cu
Cu2+ + 2e-V(standaard) = +0,34 V
Ox: Zn2+ + 2e- Zn
V (standaard) = -0,76 V
Het potentiaalverschil, onder standaardomstandigheden, is: (red - ox) =0,34 - (-0,76) = 1,10 Volt [je moet altijd de kleinste van de grootste aftrekken]
Deze accu zal dus een voltage opleveren van 1,1 volt.
Als je de omstandigheden verandert, zal ook het potentiaalverschil veranderen. Een hogere concentratie aan zinkionen (meer OX) zal waarschijnlijk een hogere potentiaal opleveren.
terug naar start