Einde contract met Fontys
Beira Mozambique
mei 2000
Nini en ik zijn net terug van een korte vakantie in Malawi. Die was mede een poging om wat afstand te nemen van de recente gebeurtenissen hier in Beira. De vakantie was prima, maar de nodige afstand heb ik niet kunnen realiseren, laat staan dat ik kon verwerken wat Fontys Hogescholen Eindhoven, mijn directe baas dus, heeft gepresteerd.
Het is in haar even onnavolgbare als misdadige brein opgekomen dat verlenging van mijn contract niet nodig en ook niet gewenst is en dat ik dus per 15 juli a.s. mag terugkeren naar het vaderland.
Ze vinden dat het project aan de lerarenopleiding geen 'long term expert' nog langer nodig heeft en bovendien dat ik niet voldoende theoretisch-pedagogische onderbouwing aan de projectdoelstelling geef. Dat alles op grond van de verklaring van ene Prospère Nispel die zich "meneer de directeur" laat noemen, hier een dag of 6 heeft rondgelopen, het land noch de taal kent. Alle gesprekken moesten tweemaal vertolkt worden door mensen die zelf nauwelijks het Duits en Engels al helemaal niet beheersen. Vrijwel niets heeft hij met mij besproken, maar wel achter mijn rug om met de IMAPI-directeur gecorrespondeerd (in het Duits).
Nu blijkt pas dat hij al langere tijd bezig is mijn positie te ondergraven. Hij is eigenlijk vanaf het begin tegen een Long Term Expert geweest, wilde liever zelf die klus klaren en dan op zijn manier, maar NUFFIC (die de ontwikkelingscentjes voor dit soort projecten beheert) was daar tegen en dwong Fontys zo'n expert aan te stellen. Nu probeert hij het alsnog voor mekaar te krijgen.
Tijdens zijn bezoek heeft hij me niets laten merken van deze boze intenties. Dat liet hij over aan 'zijn bestuur' die - zonder enige raadpleging met mij - haar besluit nam en mij dat een maand na het bezoek van drs. P per fax toezond. Tevens heeft ze haar besluit medegedeeld aan de directeur van het IMAPI met het verzoek om dat ook mede te delen aan andere betrokkenen (in het Engels), waarop de directeur gehoorzaam het briefje met het besluit + de mededeling dat ik voor dit werk niet deug heeft opgehangen op het publicatiebord.
Dit alles speelt vanaf 14 april j.l. en we zijn er vrijwel dag en nacht al bijna een maand mee bezig. Goddank was Nini toevallig net aanwezig toen het bericht binnenkwam. ik weet niet wat ik gedaan zou hebben zonder haar. Haar uitstapje naar Afrika is wel ernstig verziekt door de regenten uit het zuiden des lands.
Wat nu? Het project gaat een vroegtijdige dood sterven; ik weet heel goed wat ik hier doe en hoezeer mijn aanwezigheid vereist is voor een goed verloop. Ik ben niet aangenomen als theoretisch pedagoog en dat weet drs P. Hun belangrijkste argument is een wel erg vergezochte stok om mee te slaan.
Overigens, het zich aanmeten van de titel "director do projecto" garandeert hier dat men doet wat je zegt, maar gaat in tegen de uitdrukkelijke bedoeling van de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking om geen nieuwe koloniale verhoudingen te creëren. Drs. P is projectcoördinator en heeft geen enkele zeggenschap over de mensen van het IMAPI, maar gedraagt zich als de alwetende blanke god die de zwartjes naar zijn pijpen laat dansen. Een hogere instantie moet maar eens gaan uitzoeken in hoeverre zulk regentengedrag toelaatbaar is.
Ik had een leuke baan, het project had goede kans om iets moois op te leveren, maar baan en project zijn nu verkeken. Slapeloze nachten. Mijn gevoelens - en die van Nini - variëren van verbijstering en woede tot grote droefenis. Ik had gerekend op drie jaar Beira en heb het hier naar mijn zin, dus ben ik alvast aan het kijken naar wat er hier verder nog te koop is op de arbeidsmarkt.
Beira, 15 mei 2000